® www.Radio.TeToVaRi.ch ® Poezija

••»° Mir se keni ardhur në ® www.RadioTeToVaRi.ch ® °«••

••»° Poezi ° nga ° Dj TeToVaRi °«••
DASHURIJA IME ME EMER...!!! VDEKJA TENER O JET...!!!
Ah... Ket nat te von qe as driten e henes nuk po e shoh... Te gjith jan te gezuare e te bashkuar neper shtepit etyre,vetem un jam i vetmuar...ne erresirren e varrit me dheun i cili po me shkrin e po me azgjeson... Qe sonte zemer... Te premtoj se me s"do te me shohish... QE sonte mua me ndihmojn per ta harruar emrrin tent te bukur krimbat dhe dhehu qe te humb shpresen,pasi qe te humba ty dikur,e bashk me ty e humba edhe jeten time... E tani i kujtoj castet kur mendoja se ska me jet per mua de se vdekja po me pret mbas shpine, dhe ja aj mendim dhe dhimbja me vrisnin pak nga pak ndersa me prurri ketu ne fundin e varrit ku nga kater anet me rrethoi dheu kjo sesht aspak e leht per mua... Edhe ne varr te kujtoj dhe me mungon edhe me teper se kur jetoja... Pse me tjeter ti ishe te pakten te shija,sa per tu mbushur me frym,po tani as fryma spo me shoqeron!!! Ndoshta zdo ta degjoj oren e dasmes tende e, ndoshta tupanat se pari ne varrin ti dot rrahin,ndoshta zdo te ndjej as lotet... Kur e di se pran tej qendron tjeter e jo un,por mos harro se un dota gezoj lumturin tende,un kam te kundren te kostumit e zi te burit jot kurse veshja ime esht dheu i zikurse errezirra e varrit tim i jep ngjyr fustanit jot.se mua nuk me duhet me veshja se skam shpirt e as jet...

..see un ty te zgjodha me te miren nder shoqet qe ti ke pas e para me fole dhe mendova se nuk ki mem dasht se bashku kaluam dhe krijuam me te bukuren dashuri por prap i vetmuar kujtoj ditet me ty dhe netet me ty... SA MKA MAR MALLI MET PA... nuk kam dasht me ty me u nda dite e nat une te kujtoj e kurr nuk do te harroj, sa her qe me mer mallli per me te pas ndonjeher ne perqafin dal naten ne dritar dhe ma mall t kujtoj dhe qajn shpirti im sa mka mar malli met pa nuk kam dasht me ty me u nda dit e nat te kujtoj e kurr nuk do te harroj e dashura ime...

pse sot nuk je sikur dje? pse per mua me nuk je? pse zemrat ne jet gabojn? pse ela zoti te dashurojm? pse kur na ngrin dielli e kuptojm pranveren? pse pa e humb je gje nuk ja dim vleren? pse pas gjdo ngjarje heshtja mbizotron? psee duhet ta dush dikend kur ai nuk te don....

Nje dite do te te coj ne nje ishull te skrete e te te tregoj nje histori te vjeter. Te cilen e di vetem une e askush tjeter . nje vajze kish jetuar aty dikur e historine e saj kish gdhendur mbi nje gur. U perlota sapo lexova disa vargje . Ndjeva dhimbje per historine e asaj vajze . Nje djal kishte dashur ajo dikur . Por djali kete gje se kish ditur kurre . Ajo rinte e priste prej tij nje veshtrim por djali perseri sja dhuronte ate kenaqesi. vajza cdo nate i lutej yjeve qe nje dite djali ta donte . Djali per vajzen ishte mbi cdo gje ndersa vajza per djalin sishte asgje. Tani qe vajza per djalin eshte mbi cdo gje . Ajo ka ikur e sjeton me . Ne qoftese dhimbje ndien kur lexon kete histori mos u shfaiqeso se te njejtin gabim ke bere dhe ti....

Por para se ishulli të fundoset, "Dashuria"
Por para se ishulli të fundoset, "Dashuria" thirri për ndihmë. "Pasuria" kaloi para "Dashurisë" me një anije luksoze. "Dashuria" e pyeti; "Pasuri, a mundesh t’më marrish me vete"? "Pasuria" u përgjigjë; "Jo, nuk mundem. Në anijen time kam shumë ar dhe argjend, nuk ka aty vend për ty". "Dashuria" e pyeti "Krenarinë", e cila lundërone shumë afër me një anije të bukur; "Krenari, a mundesh të më marrish në anijen tënde"? "Krenaria" u pergjigj; "Dashuri, nuk mundem me të marrë me vete, këtu është gjithçka perfekt. Ti mundesh ta dëmtosh anijen time" "Dashuria" iu lut edhe "Mërzisë" "Mërzi, a më marrish në anijen tënde"? "Oh "Dashuri" , unë jamë shumë e mërzitur dhe dua të rij vetë" Edhe "Gëzimi" kalojë pranë dashurisë, por ai ishte shumë i gëzuar sa që nuk i ndëgjoi thirrjet për ndihmë të "Dashurisë". Kur papritmas një zë foli; "Eja Dashuri, unë të marrë me vete". Ishe një zë i vjetër që foli. Dashuria u gëzua aq shumë sa që harroi ta pyes moshën dhe emrin e tij që e ndihmoi Kur mbëritën në kontinent, zëri i vjetër vazhdoi rrugën. Dashuria e kuptoi se i kishe shum borxh asaj ndjenje me atë zë të vjetër, dhe e pyeti papritmas Diturinë; "Dituri, a mundesh të më tregosh se kush ishte ai që më ndihmoi?" "Ishte Koha ajo që të ndihmoi", u përgjigj Dituria "Koha?", pyeti Dashuria. "E pse më ndihmoi Koha?" Dituria u përgjigj; "Sepse vetëm Koha e kupton, se sa e rëndësishme është Dashuria në jetë" Dhe vetëm koha (me k të vogël tash) do të të tregoj se sa e rëndësishme është dashuria ime për ty...

THJESHT MENDIM..!
Njeriu eshte i detyruar te jetoje por jo te mundoje vetveten,askush nuk eshte pergjegjes me shume per veten tone sesa ne vetvetja,pra nese dike duam os ena don,nuk do te thote qe te roberohemi gjithe jeten dhe nese ,pesojme humbje ,njeriu duhet te luftoje ne cdo lloj menyre poer nese nuk arrihet fitorja seshte ethen se jemi te deshtuar,humbja i hap rrugen nje beteje te re ,me shprese per te fituar prap,,pra dhe nese dikush humb dashurin,zhgenjehet,tradhetohet,apo dhe vete fati deshiron ashtu ,seshte ethen te mbyllen syte dhe te thuash jam i verber,ska rendesi se sa here rrzohesh erendesishme eshte te ringrihesh prap,ekeshtu kam mendimin se nese dikush din te mposhte dhimbjen ,kam pershtypjen se dhe do fitoje,dobesia meemadhe enjeriut eshte kur thote smundem me,,pra pesimizmi,ktheje koken shiko para ai person qe dikur te la os ekurre ska qen i yti ose kurre ste ka dasht,jeta vazhdon,,jep maxsimumin per dike,qe ka dhen pe rty,ejo dike,qe vetem ka marre..

Jeta
Jeta është nje liber kapakët e te ciles jane lindja dhe vdekja,fletet e tij janë ditet,ne ate liber shkruhen punet e mira me te cilat njeriu shperblehet ose punet e keqia per te cilat ai do te ndershkohet.Oh!njeri mundohu qe ne kete liber te shkruhen ato gjera qe janë ne te miren tende,dije se gjdo flet qe mbyllet te ofron drejt fundit,shfrytzoe kohen per aq sa do te jesh ne kete jetë,per pune te dobishme per te ardhmen tende. Quditem kur nje shoqeri qe ka vazhduar per vite te tera,ne nje moment te caktuar prishet,per nje mosmarrveshe dhe keshtu humbet gjith ajo miqesi e dashuri e ndërsjellt. Quditem kur një dashuri vdes per disa minuta me nje kohe kur lindja e saj ka zgjatur vite te tera.Përse vellau apo shoku hidherohen dhe nuk tregohen shpirt medhenje per t’ia fal gabimin vellaut te ti me te cilin kanë jetuar me dashuri sinqiritet dhe bujari.Në qoft se i kerkon gabimet e te tjerve nen pushtetin e mllefit tend,ateher ku eshte ajo dashuri qe deri me tani e ketë shfaqur ne ne gjdo qast.Dashuria e vertet nuk mbetet ne provincn e parë as ne te dytën dhe as te njëqintën,sepse ajo te therret ne falje qe t’ia shqyrtosh mendimet edhe një herë para se të rrënosh atë qe ke ndërtuar për shum vite...

Mërgimi	Me mungon
Për ty mor bir që aq larg të lash Që sot ditlindjen gëzuar s të thash Ti u rrite u ngrite e un mbeta larg Që loti pa dashje më rrjedh si varg. Eh mërgimi mërgimi sa njerz kan than Që kaq shum shijuar edhe vet e kam Sot disi forca e ndjenjave lëshuar me ka Gëzuar ditlindja e djalit nji shoqe me tha. Eh jeta si jetë kuptohet von Kur mergimi rënd mbi supe pushon Kur rinia shkoi pa u hetuar fare Edhe mergimi si rrug margjinale Disa qeshin se si asht e mundur kjo Lexo me shpirt por edhe mëso, Se jeta asht jet të lutem beso Dhe ardhmerin të lutem nderto	Dhembja ne gjoksin tim me rendon shum per ty kur malli me buzeqesh, dhe ne zemer po me rri. Ka zen vend dhe nuk luan dot qe me ben syrin me lot! qe me dridhet buza e that, shpirti digjet flake-flake. Shum rend qenka keshtu t’jetosh! me dhembje, mall, e dashuri perse zemra nuk gezohet dot, perse shpirti rrin n’vetmi. Kur ti lexosh keto rreshta mendo se jam afer me ty te tregojn shkronjat e zeza! sa me mungon mua ti

Jetën për ty do ta jap, vetëm ty të dashuroj.!!
Zemrën time do ta jap,dhe askush nuk mund të më ndalë.. PSE-Pse xhdo nat une të kujtoj..? Pse xhdo nat une të ëndroj..? Pse xhdo nat, une qaj për ty Emrin tënd përnat e përmendi. Qka me i be ksaj zemrës se shkrejtë, që smë la të jotoj rahat në ket jetë..! Kur shof dikand në rug, mendoj se ti..! Ah une e shkrejta, jam tu vedk për ni djal të ri. Pse ndodhi aj djali të jet ne zemrën time, kur do të më hiqen mua kto kujtime..?? Qko po ndodh o zot, qka po ndodh me mua .. Hiq spo e di,pse qa shum e dua..!! Kur do të jet mjaft, për të mos kujtoj, se gjysmën e jetës aj ma ka ngrëne.. Nuk e disha se do të ndodh kjo punë,por pse mu shtau edhe një mërzi..?? Se për ty ore djali i shkrejtë,edhe natën nuk muj me flet.. Nuk mendoj për as gje tjetër,emri yt nuk zen vend tjetër. Por me ma than fjalën TE DUA ather mundesh me më qetsua. U dashurova qysh në femijeni, smundje keqe paska qen edhe kjo dashuri.. Se s’besoj se mund të jetoj pa ty.! Zemra ime gjithmon vajtonë. Syt e mi gjthmonë lotojn. Emri yt në zemër më flen, me krah hapur gjithmon të pret. Pa ty syri kot lotën. Pa ty zemra kot vajton, vajzat tjera i dashuron dhe mua më haron..! Ditët po kalojn, po arin në fund por dashurin qe e patëm, mos mendo se do ta gjejsh dikund..!! Do të mundohem me të haru, por hiq se di si me vepru.!! A thu do të jem gjall o zot..?? A po do të më mbulojë kjo tokë..!!

PSE?	TE DUA
pse,tani nuk me don? pse,pse nuk me tregon? pse,tani s’me merr me te mir? pse,tani s’me plotson gjdo deshir? pse,tani u bere fanatik? pse,ne fillim ishe shume besnik? pse,zemren ma coptove? pse,pse s’me tregon se sa me don? pse,ti tani me tradhton? pse,per mu nuk mendon? pse,ma ben jeten te keqe? pse,me shtire ne shum mendime? pse,kjo zemer shum te don? pse,fshehuraz nuk me tregon? pse,kjo tani nuk me duket jete? pse,asgje e vertet? pse,dua te vdes? PSE,QENKA DASHURIA E PA BESE?	Te betohem per driten e diellit Te betohem per yjet e qiellit Te betohem per zote se te dua per jete e me lote! Të dua sepse kam zemer. Të dua sepse kam nevoj per ty. Të dua sepse ndihem mir. Të dua sepse ëndrra ime bëhet me personazh. Dua të shpjegoj pse te dua por dashuria nuk shpjegohet. Nji gjë e di shpirti imë meriton të dashuroj Tani e di ,jetoj me frymen tende cdo dit! Tani e di se sa TE DUA po kendoj per ty shpirti yt esht zeri im , ne parajs me qojn buzet e tua! Se dua te te puth cdo mremje deri ne mengjes dua te them TE DUA dhe pastaj te vdes! Te dua te dua te dua te dua dhe ti e din mir,ti e din mir qaj qaj qaj qaj dhe qesh ku je ti!

MUND TË THEM MË KE MUNGUAR... Nuk më tregove kurrë ku ish sekreti asaj buzëqeshje e cila me ty jetoi një jetë të tërë në sytë e tu dhe shpirtin tënd nuk më the se ku forcat kaq herë i gjete kur të rrëzonin e ti ngrihëshe buzëqeshur përsëri në këmbë?! Vitet kaluan fytyra jote engjëllore mbeti në heshtje përsëri buzëqeshur rrudhat mbi ballë si rrugë të kohës së kaluar shtriheshin mirësisht dorën në zemër i vije humbjes me trishtim veshur me një ofshamë të thellë i qeshur mbi dhembje qeshe sërisht... -Mos u mërzit, më thoshje, me humbjet e jetës që vijnë se ato janë për njeriun,jane më i vyeri mësim mjerë kush ka frikë të rrëzohet e mos njoh lotin e dhembjes që fati të sjell në kohë. Është fat të provosh gjithë shijet e natyrës që Zoti i ka falur për njerinë mjerë kush ato ja mohoi vetës e jetoi duke dhënë dhembje mbi njerzinë! E unë shpesh të sjell në mend si shembull i rrallë i urtësisë ashtu të heshtur e menduar buzëqeshur mbi zhgënjim se kush vërtetë dhembjen e provon heshtja i flet edhe pse koha shpesh vonon... Më mungon sa shumë ''ti ndoshta e di"... më mungon shpesh herë këshilla jote hynore në netët që gëdhija me ty në këtë largësi ku fjalët bëheshin gurrë force, e kështjellës atërore në shpirtin tim lanë gjurmë e nostalgji të dua dhe kujtoj buzëqeshjën tënde të dashur dorën tënde të ngrohtë që aq shumë më mungon ti Engjulli im!